κηφήνας

κηφήνας
ο (Α κηφήν, -ῆνος)
1. η αρσενική μέλισσα («τὰς μὲν μελίττας εἰσδύεσθαι, τοὺς δὲ κηφῆνας μή, διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς μείζους», Αριστοτ.)
2. μτφ. άνθρωπος οκνηρός και άεργος που ζει εις βάρος τών άλλων, παράσιτο
νεοελλ.
ζωολ. μέλος μιας κάστας κοινωνικών εντόμων, η μόνη λειτουργία τού οποίου στην αποικία είναι να ζευγαρώνει με τη βασίλισσα
αρχ.
1. αυτός που κλέβει ξένες ιδέες συγγραφέων («πανηγυρικά κηφήνων βοτάνην σοφιστιώντων ήγούμενον ἐᾱν», Πλούτ.)
2. μτφ. γερασμένος και εξασθενημένος άνθρωπος («ποῡ γαίας δουλεύσω γραῡς, ὡς κηφήν;», Ευρ.)
3. (στον πληθ. ως κύριο όν.) oἱ Κηφῆνες
ονομασία τών Περσών.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Προέρχεται μάλλον από ένα αμάρτυρο επίθ. *κηφός ή *κᾱφός, το οποίο συνδέεται πιθ. με το κωφός. Στην περίπτωση αυτή έχουμε τη σπάνια μετάπτωση ᾱ / ω (πρβλ. ἄγ-ω / ἀγ-ωγ-ή). Συνδέεται ίσως και με τη γλώσσα τού Ησυχίου κέκηφε
τέθνηκε, καθώς και με τα κύρια ονόματα Κηφ-εύς, Κήφ-ις, Κάφ-ων, Καφ-ώ.
ΠΑΡ. κηφήνιον
αρχ.
κηφηνώδης
νεοελλ.
κηφηναρειό.
ΣΥΝΘ. νεοελλ. κηφηνόμυια, κηφηνοπαγίδα].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • κηφήνας — ο 1. αρσενική μέλισσα. 2. άνθρωπος τεμπέλης που ζει σε βάρος της δουλειάς των άλλων: Οι κηφήνες δεν έχουν θέση μεταξύ μας …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • κηφῆνας — κηφήν drone masc acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • θρήνος — Πανάρχαιο είδος τραγουδιού, το οποίο εμφανίστηκε αρχικά ως έκφραση πόνου για τον θάνατο αγαπημένου προσώπου, ενώ αργότερα προσέλαβε γενικότερο χαρακτήρα και μετατράπηκε σε μέσο μαζικής έκφρασης της οδύνης για εθνικές συμφορές ή μεγάλες φυσικές… …   Dictionary of Greek

  • PERSAE — olim Chorsari, Plin. l. 6. c. 17. Artaei Herod. Achaemenii Poetis, Elymaei Suidae, qui Asiae diu imperium tenuerunt, usque ad Alexandrum M. Ferrar. populi Asiae, quorum regio Persia, regnum amplum inter mare Caspium ad boream et, mare Indicum ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • άκεντρος — η, ο (Α ἄκεντρος, ον) αυτός που δεν έχει κεντρί «κηφῆνας... ἀκέντρους» (Πλάτ. Πολιτ. 552c), ή κόκορας που δεν έχει πλήκτρο στο πόδι (Αθήν. 655e), ή θάμνος που δεν έχει αγκάθια (Φίλων 2, 91), ή άλογο που δεν αισθάνεται το τρύπημα τού σπιρουνιού… …   Dictionary of Greek

  • ακαμάτης — Ένα από τα πέντε μικρά νησιά που βρίσκονται μπροστά στο λιμάνι του Γαυρίου, της Άνδρου. Με το όνομα αυτό είναι γνωστό και ένα από τα τρία ακρωτήρια, στα οποία τελειώνει προς Α η ακτή του νότιου τμήματος της Άνδρου. Τα άλλα δύο λέγονται Άγιος… …   Dictionary of Greek

  • κηφήνιο — το (Α κηφήνιον) κηφήνας σε εμβρυακό στάδιο αρχ. η κυψέλη του κηφήνα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κηφήν + υποκορ. κατάλ. ιον] …   Dictionary of Greek

  • κηφηναρειό — το 1. σύνολο οκνηρών και παράσιτων ανθρώπων 2. ο τόπος στον οποίο ζουν οκνηρά άτομα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κηφήνας + κατάλ. αρειό (πρβλ. γυφτ αρειό, τεμπελ αρειό)] …   Dictionary of Greek

  • ξυνήων — ξυνήων, ονος, δωρ. τ. ξυνάων και ξυνάν, ιων. τ. ξυνέων, αττ. τ. ξυνών, ὁ (Α) 1. αυτός που κατέχει κάτι από κοινού με άλλους, κοινωνός, μέτοχος («κηφῆνας βόσκουσι, κακῶν ξυνήοντας ἔργων». Ησίοδ.) 2. (στους τ. ξυνάν και ξυνών) φίλος 3. φρ. α)… …   Dictionary of Greek

  • τενθρηδών — η, ΝΜΑ ζωολ. γένος υμενόπτερων εντόμων, σύμφωνα με τη σύγχρονη ταξινόμηση, τυπικό τής οικογένειας τενθρηδονίδες. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. τενθρηδών σχηματισμένη πιθ. με αναδιπλασιασμό (< *τερ θρη δών, με ανομοίωση τού πρώτου ρ σε ν ) και …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”